Hoewel ik probeer om zo weinig mogelijk op te vallen tijdens het begeleiden van een uitvaart,
ben ik natuurlijk wel aanwezig. Daarom begeleid ik de families ook. Het is niet de bedoeling dat ik voorop loop en laat zien wie ik ben. Nee, de families mogen van mijn expertise gebruik maken en op de achtergrond begeleid ik hen en stuur ik hen aan. Ze mogen me alles vragen op welke tijd dan ook. Ik sta voor hen klaar.
Maar soms ben ik wel aanwezig. Natuurlijk bij een crematieplechtigheid die ik zelf moet leiden.
Maar altijd ben ik ook aanwezig tijdens een kerkdienst. Een beetje onopvallend, liefst op de achterste bank, sla ik gade wat er allemaal gebeurt tijdens zo’n dienst. Hoe mooi is het om mee te mogen maken hoe de families afscheid nemen van hun dierbare. Ze hebben zich goed voorbereid, met of zonder mijn begeleiding en met of zonder hulp van een pastoor of dominee. Datgene waar je een aantal dagen naar toe werkt met hen samen, daar wil je toch bij zijn, dat wil je zien, horen en ervaren. De emoties die er zijn, de verhalen die verteld worden, de liederen die worden gezongen, de muziek die wordt gespeeld. Allemaal hele belangrijke en waardevolle zaken, die in zo’n dienst voorbij komen.
Er zijn uitvaartverzorgers die niet de gehele dienst bijwonen, maar ik vind het belangrijk om samen met een familie mijn begeleiding bij de uitvaart af te sluiten. Ik moet er niet aan denken, dat ik niet zou weten wat er in zo’n dienst is gebeurd, wie er iets heeft verteld of wie er iets heeft gezongen of gespeeld.
Soms gaat de begeleiding zelfs zover dat ik word gevraagd om stand by te staan in de kerk, voor als het voorlezen niet zou lukken. Ik bied me altijd aan als back up. Je wilt het toch niet laten gebeuren, dat datgene waar je al een hele week aan hebt gewerkt, verloren gaat omdat iemand vanwege zijn emoties zijn teksten niet kan overbrengen. Ik ben er voor ze, op de achtergrond of aan de zijlijn. Maar de familie weet dat ik er ben en dat is voor hen erg belangrijk.
Daarom wil ik ook graag alle teksten hebben als ik in een crematieplechtigheid voorga. Iedereen mag van mij alles zelf doen. Heel graag zelfs. Want het gaat tenslotte om hun dierbare die is overleden en waar zij afscheid van nemen. Maar tijdens de afscheidsplechtigheid in het crematorium sta ik letterlijk achter hen. Ze hoeven maar één keertje om te kijken en ik kan voor hen inspringen. Gelukkig is dat nog niet vaak gebeurd. Maar het geeft de mensen steun en vertrouwen dat ik in bescheidenheid “aanwezig” ben.
De foto is door mijzelf gemaakt in de Gereformeerde kerk in Dussen, terwijl ik bescheiden achter in de kerk aanwezig was.